Zaheer (33) en Naila (32) wonen nu ruim 2 jaar in de gemeente Stichtse Vecht. Zij hebben hun woonplaats in Balochistan (Pakistan) moeten ontvluchten. Co, vrijwillige begeleider bij MOmenz heeft hen ondersteund bij het opbouwen van een nieuw leven in Nederland. We blikken terug op de afgelopen 2 jaar. Hoe vinden ze het om in Nederland te wonen?
Eindelijk, een huis! En dan?
De eerste dag in de gemeente herinneren zij zich nog goed. Het was een bijzonder moment dat ze eindelijk de sleutel kregen van hun eigen huis. Na een lange tijd wachten waren ze erg blij met een eigen plek. “We wonen in een hele fijne buurt, het is er erg rustig en mensen zeggen elkaar gedag”.
Op deze eerste dag ontmoetten ze begeleider Co bij de woning. “Co stond al op ons te wachten in de woning. Het klikte meteen. Ons contact voelt niet als met een begeleider, hij is onze familie”. Na de ontvangst van de sleutel, werden Zaheer en Naila ingeschreven bij de gemeente. Het is een dag waarop zij veel indrukken krijgen en informatie ontvangen. “Het gesprek bij de gemeente was gelukkig erg duidelijk. Het was ook fijn dat Co erbij was en bepaalde zaken verder kon uitleggen”.
Na de drukke eerste dag moet er van alles geregeld worden. “Co heeft ontzettend geholpen met het afhandelen en leren begrijpen van de post. Hij hielp ons met de financiën en het vinden van een inburgeringsschool. Hij regelde zaken met de gemeente zodat we ons daar in het begin geen zorgen om hoefden te maken”.
Vreemde Nederlandse gewoonten
Het stel voelde zich al snel thuis in Nederland. Toch waren sommige Nederlandse gebruiken vreemd voor hen, zoals het aanbieden van één koekje aan gasten. “Dat is ondenkbaar in onze cultuur”. Co vult aan: “Ik krijg hier altijd zo’n warm welkom. Zonder dat ik erom vraag krijg ik altijd keurig een glas water aangeboden. Van deze gastvrijheid kunnen wij Nederlanders nog wat leren”.
De Nederlandse directheid is soms wennen. “Een vraag zullen ze nooit direct stellen”, geeft Co aan. “Als ongeduldige Nederlander denk ik soms ‘nou kom maar op met je vraag’, maar het is geworteld in respect en beleefdheid. Zaheer benadrukt dat dit erg belangrijk voor hen is. “We hebben minder vooroordelen nemen mensen zoals ze zijn”.
Hoe gaat het nu?
Zaheer en Naila zijn inmiddels helemaal gewend aan het wonen in Nederland. Ze hebben allebei zelf een baan gevonden in de buurt. Ze vinden het fijn om zelfstandig en onafhankelijk te zijn. Met name voor Naila is het erg bijzonder dat zij als vrouw mag werken en alleen over straat kan in Nederland.
Co komt intussen vooral nog voor de gezelligheid op bezoek en om te oefenen met Nederlands praten. Hij helpt nog als er iets is wat ze niet begrijpen, maar het liefst lost het stel alles zelf op.
Voor begeleider Co was dit een bijzonder stel om te begeleiden. “Ik merkte direct dat dit een heel positief en gemotiveerd stel is, dat er het allerbeste van wil maken. Ik vind het heel mooi hun persoonlijke ontwikkeling te zien. We hebben echt diepgaande gesprekken met elkaar. Ze vertellen me hoe hun leven was in Balochistan en hoe het was om te moeten vluchten. We hebben gelijkwaardige gesprekken en dan verdwijnt de rol van begeleider-hulpvrager”.
Coach worden?
Wil je jouw coachende vaardigheden ontwikkelen en lijkt het je zinvol om mensen te begeleiden bij het opbouwen van een nieuw leven in Nederland? Neem voor meer informatie contact op met Marloes Kollaard, of bekijk hier alvast de vacature voor maatschappelijk begeleider.
